czas ucieka czyli 18 miesięcy Osinka

Jejku to niemożliwe, że mój mały syneczek którego urodziłam wczoraj dziś o godzinie 11:00 kończy 18 miesięcy! Ale ten czas jest bezlitosny jak może tak szybko uciekać. Synu zwolnij bo matka nie może zdążyć za tobą!!!!
A o to co potrafi mój kochany urwis:
- pięknie chodzi a nawet biega i ucieka od mamy jak ta krzyczy: choć tu albo nie biegnij;
- pokazuje wszystkie swoje części ciała i nie tylko swoje mamy i taty też,
- rozpiera go energia choć  czasami się zastanawiam skąd on jej tyle ma,
- wie gdzie trzeba nałożyć czapkę, buty,
- prawdopodobnie będzie leworęczny tak jak mama gdyż łyżkę, widelec, kredki, butelkę bierze w lewą rękę,
- mówi: mama, mamo, tata, tato, oko, baba, dzidzi, papa, kokoko, muu, kupa,bumbum, ja, baba,
- pokaże wszystko co chce bo leni się więcej mówić;
- pokazuje na zdjęciu mamę, dzidzi i zwierzęta,
- lubi oglądać książeczki ale głównie ze zwierzętami i samochodami,
- nie ogląda bajek ale lubi programy muzyczne i reklamy głównie z dziećmi,
- uwielbia jeździć swoim rowerkiem, potrafi sam na niego wsiąść i zapiąć pas,
- uwielbia pływać w jeziorze,
- naśladuje dzieci i dorosłych,
-pije z butelki z dziubkiem lub coraz częściej ze szklanki,
- śpi pół nocy w swoim łóżeczku a pół nocy przytulony do mamy;
- je wszystko to co my a raczej my jemy to co on:); uwielbia wszystkie zupy( rosół, warzywną, buraczkową, pomidorową) mięsko głównie mielone ale lubi też kurczaka, gulasz, placki naleśnikowe i z jabłkami, warzywa ( ogórki, kukurydza, sałata, kalafior), owoce ( jabłka, banany, nektarynki, winogrona, truskawki, jagody, poziomki, czereśnie),
- lubi sam jeść obiad lub serek,
- wdrapuje się na krzesło a z krzesła na stół,
- nosi ubranka w rozmiarze 80-86cm w zależności gdzie kupione,
- waży ok 11 kg.;
- nadal uważa że nocnik to zło i nawet nie myśli na niego siadać przy niezadowoleniu rodziców;

A oto mój Osinek w dniu urodzin:

Tutaj miał 6 miesięcy

Osinek jako roczny facet:

I Osinek dzisiaj jako 18 miesięczny synuś mamusi i tatusia:

Przez te ostatnie 18 miesięcy nasze życie wywróciło się do góry nogami. W końcu jesteśmy RODZICAMI - jak to pięknie brzmi. Jesteśmy odpowiedzialni nie tylko za siebie ale też za tego naszego urwisa. Te ostatnie półtora roku było pełne zmian, nieprzespanych nocy, płaczu, bezradności i bezsilności, ale też radości i szczęścia, nowych doświadczeń jak to jest być rodzicami, pełne podziwu jak taki mały człowiek mimo, że jest bezbronny jak  próbuje sobie radzić i szybko uczy się wszystkiego. Jak się z dnia na dzień się zmienia. Najpierw czekaliśmy na pierwszy uśmiech, potem kiedy zacznie trzymać główkę, przewracać się, siedzieć, raczkować, chodzić, mówić. Wszystko było dla nas nowe i cieszyliśmy się jak z szóstki w lotto:)
Wydaje nam się, że Oskrek jest z nami od zawsze i czasami zastanawiamy się jak mogliśmy bez niego żyć i jakie te nasze życie było nudne bo nie było bałaganu, góry brudnych ubrań, nie było krzyków i pisków i walki o pilota, nie musieliśmy dzielić się naszym łóżkiem.
Kochamy cię nasz mały Boży cudzie! Jesteś naszym największym szczęściem i każdego dnia dziękujemy Bogu że dał nam zdrowego, mądrego, uroczego i przecudnego synka. Bo bycie rodzicami to  najcięższa praca i największa radość!!!

I jeszcze kilka fotek z dzisiejszego dnia

 Jak widać dziąsełka zdrowe bo Osinek wcina marchewkę

 Mamo oddaj aparat

 ale przecież to tylko cacy dla kwiatuszka

 Oczywiście poobiednia kawa inka z tatusiem

Smoka zabrali ale pieluszki to tak szybko nie oddam

Dzieciolek zapatrzony w reklamy